Tag Archives: essentiegedichten

Frequenties – Ik hoop dat ik je raak

Zo tegen het einde van het jaar voel ik de behoefte jullie een brief te schrijven over de bijzondere tijd waarin wij leven, de frequenties die nu voelbaar zijn, en wat dat met mij persoonlijk doet.

Van deze blog is ook een podcast gemaakt.
Luister hier naar de #podcast – Ik hoop dat ik je raak.

Nieuwe frequenties en fysieke reset

Voor mij is het jaar 2021 een jaar geweest van grote transitie. Een transitie, die vooral via mijn fysieke lichaam en gebeurtenissen in mijn privéleven duiding en vorm kreeg. Oude in-prints werden nogmaals aangekeken. Ik moest ze nog bewuster loslaten. Nu snap ik waarom.
Om toegang te krijgen tot de kristallijnen, de hoge octaven met hun bijzondere verfijnde energie, moest mijn lichaam zich totaal resetten en haar werking a.h.w. ‘omschakelen’.

In juni 2021 schreef ik: De hoge octaven komen door lees hier 

Hoe hoger de trilling, de frequentie is, die door jou heen mag en wil, hoe transparanter je fysieke lichaam in samenspraak met je energetische lichaam moet zijn.
Mijn lichaam heeft duidelijk een totale heropbouw doorgemaakt.
Bijzonder is, dat als ik naar mijn astrologische blauwdruk kijk, mijn geboortehoroscoop en mijn jaarkaart, dit proces daarin exact naar voren komt.

Verruimd waarnemen en helder zien is straks bereikbaar voor velen

Voorwaarde is dat je aan jezelf werkt. Dan heb ik het over: Je lijf fit houden, een goed dag- en nachtritme maken, gezond eten, jezelf uiten, creëren, je liefdevol neutraal en onbelast verbinden met anderen, dingen doen waar je blij van wordt, constructief en dienstbaar zijn aan het leven, bedachtzaam en gedoceerd omgaan met social media. Het zijn zo wat voorbeelden van aan jezelf werken en zeker, er zijn er nog meer.

Als je bovenstaande opsomming nog eens leest, zul je misschien zeggen: ‘Dat is nogal wat’.
Ik geef je gelijk, dat klopt helemaal, het is nogal wat om dat allemaal te doen, en toch doe ik het allemaal, echt allemaal, want het levert me iets op!

De hoge octaven, nieuwe frequenties komen door
De hoge octaven, nieuwe frequenties komen door
Foto: Boy van Elten Fotografie

Toegang tot hoge octaven, frequenties en kristallijnen

Het effect van dit persoonlijk werken aan mijzelf is, dat de toegang tot de hoge octaven en kristallijnen voor mij vanzelfsprekend worden. Mijn lijf kan deze frequenties nu ‘aan’.
De consulten versterken en verdiepen daardoor als nooit tevoren. Ik kan bovendien nog sneller werken en deze hoge tonen via mijn lijf aanreiken aan mensen, die al op het punt staan deze subtiele frequentie te integreren in zichzelf.

De hoge octaven zijn van een trilling, die heel anders aanvoelt in jouw lijf en gewaarwording. Iemand zei het zo mooi tijdens een telefonisch consult: ‘El, de trilling die je nu beschrijft kan ik echt voelen. Deze trilling is subtieler. Ze voelt anders aan in mijn lijf dan mijn gewone energiefrequenties, maar ik voel deze trilling echt’.

Opbouwende, hoopgevende, ondersteunende frequenties

Het is juist deze tijd, die de toegang tot de hoge octaven en kristallijnen dient. Er breken oude patronen open in de manier waarop wij leven hier op aarde.
Dit alles gaat stap voor stap. Ik word er heel blij van, omdat ik zie wat het letterlijk doet in mijn werk van nu. Ik zie hoeveel betekenis het binnen brengt voor de mensen, die hier komen voor hun reset, groei of inzichtmomenten. Er komt een extra dimensie bij. Het is een ervaringsvorm die opbouwend, hoopgevend, ondersteunend en richtinggevend is voor jouw aardse concrete leven.
Het grappige is dat dieren en kinderen deze frequenties sneller voelen. De laatste consulten voor kinderen en dieren lieten dat per direct zien, terwijl ik op afstand werkte kwamen effecten meteen sterker door.

Dankjewel

Ik wil jullie hier vooral bedanken voor het afgelopen jaar. Iedereen die mij hielp groeien en mij liet ‘zien’, ieder van jullie die kwam in de praktijk, die ik sprak via skype, die ik mocht spreken via de telefoon, dankjewel!
De kleintjes onder jullie, die mij de meest spontane en eerlijkste zetjes gaven, van jullie gaan mijn tenen krullen.
De groten en kleinen, die na jaren opeens weer op mijn stoepje stonden en mij daarmee bevestigen in wat ik doe. Jullie hielpen mij door te gaan.


De mensen, die juist nu vragen om een Essentiegedicht, omdat ze weten dat dit hun transitie en zoektocht bevestigt en hen krachtig neerzet. Ze tillen mij mee op.
Iedereen die ondanks de beperkingen naar mijn voorstelling kwam, wow, wat was dat een heerlijke groeisprong en belevenis.
Jullie, jullie allemaal, ook de lezers van mijn blogs en luisteraars van de podcast, hebben mij geholpen door te pakken. Als het ook hier lastig was en de uitdaging van mijn mensenleven bijna te groot leek, waren jullie er in welke vorm dan ook. Wat ben ik blij met jullie allemaal te connecten en wat ben ik blij met al die hoeders en gidsen onder jullie die mij hielpen. Dankjewel!

Deze afgelopen tijd lijkt aan de buitenkant een lockdown te zijn, maar voor jou en mij, wij kunnen zeggen: ‘Niets is minder waar’. De grootste vrijheid zit immers in onze innerlijke ruimte en beleving. Daar kun je de uitweg en nieuwe doorgang vinden. Via die route kun je elkaar raken, aanraken. Zo geven we het vuur, het licht en die prachtige frequenties door.
Steek alvast een kaarsje aan en draag iets geels, dan denk ik aan jou en jij aan mij.
Tot gauw en heb vertrouwen.

Luister hier naar de #podcast – Ik hoop dat ik je raak

Mijn lichaam begint opnieuw te ademen

Een bijzondere dag was het ruim 20 jaar geleden alweer, dat ik voor mijn schoolklas bovenbouw stond en deze kinderen moest vertellen dat ik kanker had en voorlopig niet meer op school zou kunnen zijn. Het schooljaar was net enkele maanden bezig. We hadden ons op elkaar afgestemd en over en weer het respect gevonden om er samen een mooi jaar van te maken. En toen…werd ik ziek.

Het voelde alsof ik deze kinderen in de steek moest gaan laten. Grote kinderen al met de eerste onhandigheid van de pubertijd in hun lijven, zaten stil en als bevroren aan hun stoelen gekluisterd, alsof ze aanvoelden dat ik iets ernstigs had te vertellen.
Ik praatte en praatte. Ik legde uit wat mij overkwam, maar vooral ook wat mij te doen stond. ‘Je moet kanker niet bevechten’ zei ik ‘maar in je hand houden, zacht omvatten, niet koesteren maar proberen te begrijpen. Probeer dan jezelf te begrijpen en breng de verwarring in jouw lijf en cellen tot rust. Geef jezelf in deze periode de mooiste levensenergie, die maar mogelijk is. Maak je diepste levenskracht wakker en dans, zing door het leven dat je nu ontvangt. Voel elke dag heel goed wie je bent en waar je bent. Zie heel bewust het mooie in de tastbare dingen direct rondom je. Bezoek ondertussen de beste dokters, die je kunt vinden.’

‘Jongens begrijp het goed: Je hebt misschien kanker, maar je bènt geen kanker! Je bent grootser veel grootser dan dat. Je bent bijzonder. Een deel van jou zal je verlichten en optillen, ja helpen, als je het wilt zien, als je jezelf opent en toelaat!’

Ik sprak in een soort trance, de woorden kwamen vanuit een helderheid en gedrevenheid, waarbij ik beeldend en met gebaren vertelde. Mijn levensenergie stroomde in golven door mij heen, maakte mijn hele lijf wakker, liet het tintelen. Het was alsof ik in een soort magische bel stond, een verruimd veld van voelen, dat ik nadien heel vaak zou voelen. Een veld dat ik nu herken en voel als ik spreek voor groepen en informatie overdraag vanuit mijn verruimd bewustzijn.

Zodra ik was uitgesproken, exact na mijn laatste woorden, klonk er een oorverdovend applaus op uit de groep, alsof al deze kinderen precies en exact wisten wanneer het laatste woord zou klinken, al vóórdat ik het uitsprak. De magische woorden van het moment werden plots verbroken door hun applaus en brachten me met een schok terug in het hier en nu. Ik schrok op uit mijn beleving en keek deze kinderen aan. Veel kinderen waren gaan staan, een aantal hielden anderen vast, een aantal huilden, jongens, meiden en ik. We klapten, klapten en klapten! We maakten samen iets heel bijzonders mee, iets dat opende en verbond en ons liet voelen dat we lééfden. Het proces van heling was begonnen.

Voor deze kinderen werd het een levensles voor de toekomst. In de maanden die volgden kwamen er brieven over en weer. Kinderen brachten zelf gemaakte symbolen mee die mij konden helpen, maar ook hen. Hoe ernaar te kijken? Hoe ermee om te gaan? Wij leerden het elkaar.

Zovelen die met kanker te maken krijgen

We zijn nu ruim twintig jaren verder. In deze fase van mijn leven moet ik weer het verdriet van mijn tijdlijn, mijn bloedlijn, in de ogen zien, als meerdere van mijn zussen ziek worden.
Tegelijkertijd kwam er najaar 2018 een bijzondere vraag op mijn pad. In het kader van een samenloop voor hoop, vroeg iemand mij een gedicht over kanker te schrijven.
Ik moest weer denken aan mijn schoolklas van zolang terug en mijn toespraak aan hen. Mijn diepste Zijn sprak me toe en zei me: ‘Me vooral nú weer te herinneren wie ik ben en waar mijn grootste heling ligt, opdat ik nooit vergeet en het uitdeel op mijn levensweg!’

Najaar 2018 ontstond mijn ervarings- en procesgedicht

Als vanzelf kwamen mijn woorden naar buiten, krachtig gebundeld en in een vloeiende stroom, toen ik mijn gedicht schreef. Woorden die verhalen over de pijn, maar ook over het licht en de alles overstijgende kracht, die mijn levenswerk nu dag na dag vorm geeft. Het werd een gedicht met diepere lagen, dat gelezen mag worden op een stil en gewijd moment.

Hier is mijn gedicht


Lees meer

Zodat je me nooit meer vergeet

Wow, het is alweer bijna een jaar geleden dat mijn Essentiegedichten zijn geboren. En wat heb ik er al veel mogen schrijven. Bij volle maan gingen ze de wereld in op 31 januari 2018.

Ik zet jou in het licht en raak je diepste kern aan 
Zodat je nooit meer vergeet 
en het waarachtige altijd bij je draagt.

Hoe het zo kwam?

In mijn leven schreef ik vaker bijzondere teksten, als ik iemand iets heel speciaals cadeau wilde doen. Ik schreef dan het liefst iets heel persoonlijks. Het kon van allerlei aard zijn. Het kon een tekst zijn die iemand bekrachtigde, in het licht zette, toonde hoe het leven ten volle te vieren, of toonde hoe intens verdriet te verwerken.

Als ik zo aan het schrijven ging, was ik daar altijd met de volle intentie en aandacht bij. Het leek wel of ik in een andere bewustzijn laag zat en dat was natuurlijk ook zo. Daarna voelde ik me altijd rijk en dankbaar. Ik werd er zelf innerlijk door gevoed en kreeg er vreugdevolle energie van.

Ik vond het zo gewoon, dat ik niet eens de impact van deze brieven doorhad. Tot één van mijn studenten uit de cursus ‘Kijken met je Ziel’ mij dit vorig jaar letterlijk spiegelde.
Op haar vraag aan mij: ‘El, wie bèn ik nu eigenlijk?’ schreef ik voor haar een bijzondere tekst. Haar reactie op deze tekst spiegelde mij letterlijk de impact van wat ik geschreven had: ‘El, weet je wel wat je geschreven hebt? Dit is een Essentiegedicht!’

Het kwam als een ‘wow-moment’ bij mij binnen

Opeens zag ik in flitsen mijn levensloop terug en roerde mijn eigen Essentie zich diep binnen in mij. Ik hoorde mijn innerlijke stem luid en duidelijk spreken. ‘El, als er iets is dat jij concreet kunt nalaten in dit leven zijn het deze gedichten. Hoe gaaf is het, als verderop in de tijd iemand deze energie kan voelen? Hoe wonderlijk en magisch mooi is het als jouw gedicht, wat de Essentie van iemand voelbaar maakt, het hart van de lezer kan laten mee resoneren? Dan maken jouw gedichten mensen wakker op een nieuw niveau van aanwezig zijn. Zelfs als deze persoon er niet meer in levende lijve is, kun je hem voelen in Essentie. El, onderschat je krachten niet, maar toon ze rijkelijk aan de wereld en maak ze zichtbaar!’
Als een luide heldere opdracht kwam het binnen. Het was een niet onbekende stem voor mij.

Vanaf 31 januari 2018 ging het stromen en stromen, om nooit meer te stoppen. Zoals Essentie ook wil, eenmaal geboren groeit ze naar krachtiger, intenser, mooier en rijker!

Voor een geliefde
Een pas geborene
Een vergeten mens 
Een kanjer
Een jubilaris
Voor jouzelf
Of je naaste
Uit liefde voor wie jij bent 

De aanvragen rolden binnen en jullie bleken bijzonder creatief in je vorm van opdracht en vraag aan mij. Opeens ontstonden er allerlei soorten Essentiegedichten. Naast persoonlijke gedichten waren er aanvragen van bedrijven, voor openingen, voor het vieren van bruiloften, ter nagedachtenis van een te vroeg gestorven mens, voor een zwangerschap, voor een verjaardagsfeest van een honderdjarige, voor kinderen om zich hun papa te herinneren. Mensen gebruikten de teksten ook om zelf uit te spreken tijdens bijeenkomsten en familiefeesten. En wat waren er veel mensen die een gedicht juist als verrassing aan iemand cadeau wilden doen!

Een bijzondere aanvraag kwam binnen in november 2018 om een gedicht te schrijven over Kanker in het kader van ‘een samenloop voor hoop’. Deze aanvraag kreeg een geheel eigen draai en verloop. Wat daaruit voortkwam vertel ik je in het komende blog. Het verdient een eigen plek.

Zeer, zeer dankbaar ben ik voor de vele bijzondere reacties en feedback op de Essentiegedichten die ik maakte. Lees maar eens

Dank je wel allemaal voor jullie support. Mijn werk is slechts levensvatbaar via jou en jullie!

Ik voel me een rijk en gezegend mens,
El Lenssen – Het Tempeltje

Lees meer